Yasemin ÖZKAYA 1961 yılında Adıyaman’ın Kahta İlçesinde doğdu. Aslen Elazığlı. İlkokul
yıllarının büyük kısmı Malatya’da geçti. Orta öğrenimini Ankara’da tamamladı. Fırat
Üniversitesi’nden İnşaat mühendisi olarak mezun oldu. Özel sektörde ve kamuda inşaat
mühendisi olarak görev yaptı. Bir süre de sınıf öğretmenliği yaptı. Halen kamuda mühendis
olarak çalışmaktadır. İki çocuk annesidir. Belli dönemlerde Atatürkçü Düşünce Derneği,
siyasal parti, meslek odası ve mesleki sendika gibi yasal ve örgütlü yapıların yönetim
kurullarında görevlerde bulundu. Kitabın kapağındaki resim kendisine ait olup, resim sanatına da yakından ilgi duymaktadır.
ÖN SÖZ
“İçinde aşk ve sevgi olan her şey biraz şiirdir…”
Hayat; bir yanıyla, dokunduğumuz, kullandığımız, sahip olduğumuz
veya olamadığımız çok anlamlı nesnelerden, belleğimize kaydettiğimiz,
kaydederken altını çizdiğimiz ya da doğru- düzgün kaydedemediğimiz
kişilerden ve anlarımızdan ibaret.
Gün gelir sizi çok üzen, acıtan birinin bile aslında size ne çok şey
kattığının ayırdına varırsınız. Olgunlaşmak dediğimiz şey de daha
çok zorluklardan ve acı çekmekten geçmez mi?.. Bir filmden aklımda
kalan cümledir: “Babam öldü, ben büyüdüm.” Zorluklar ve
yoksunluklar; büyütür, artırır, olgunlaştırır insanı. Halden anlayan
ve naif biri olursunuz, eğer yaşadıklarınızdan doğru çıkarımlar yapabilirseniz…
Unuttuğumuzu sandığımız yaşanmışlıkların, bir kenara fırlatıp attı-
ğımız eşyalarımızın bile izlerini taşıyoruz ve bu izler çıkabiliyorlar,
insanın karşısına bir gün. Yazı olup, şiir olup, resim olup bir pencereden
gülümsüyorlar insana.
Bu kitaptaki şiirler de işte benim taşıdığım izlerin yansımaları. Duyarlılığım
ölçüsünde empatim, hayal gücüm kadar da kurgularım
olmadı değil. Yaşamdan algıladıklarımı yazmaya başladığımda düz
yazıydılar. Sonradan ve kendiliğinden lirik bir hâl alarak şiir oldular
naçizane… Umarım şiirlerim hoş gelir ve hoş şeyler duyumsatır
sizlere. Ben şiirlerimi seviyorum, umarım size de sevdirirler kendilerini…
ANKARA
